M.Fatih

ASIL SEN BENİM KALBİME BAK (!)

sıl sen benim kalbime bak, benim kalbim temiz diyenlere, fakat Allah’a teslimiyet hususunda ve İslam’ı hayatlarına yansıtma noktasında hiç bir pozitif yaklaşımda bulunmayan, binaenaleyh yine de kalblerinin temiz olduğu iddiasında bulunanlara şu şekil de yaklaşmamız isabetli olmaz mı?

Elbette kalb temizliği yaşantımız da önemli bir faktördür. Lâkin, kalbin temiz olma meselesi tamamiyle mânevidir. Realite de kalbimiz sabunla, suyla yahut her hangi bir ilaç tozuyla yıkana bilecek bir organ-uzuv değildir. O halde bu temizlik tamamiyle mânevi ve rûhidir. Bu gerçekten hareketle; Allah’a isyan hususunda, emir ve yasaklarını dinlememe konusunda hep ilerlerde olan kişi ve şahısların kalblerinin pâk ve temiz olması ve olabilmesi mevzu bahis olamaz.

İleri sürüldüğü gibi, kalb temizliği, Allah’a karşı olan ibadetlerimizi yaşamayı bir anlamda men edip, buna rağmen insanı mütedeyyin sıfatına büründüre biliyorsa, pes doğrusu Vallahi. Namaz yok, abdest yok, tesettür yok, teslimiyet yok. Haram havuzunun içerisinde yüz, sonra da kalb temizliği ile övün.

Eğer bize sunulan şekil de ve anladığımız mana da kalb temizliği ile övünen, haramlardan sakınmayan ve yasaklardan kaçınmayan gûrûhlar değil de, hayvanlar olsaydı, buna bir anlamda mânâ verebilirdik. Nedenine gelince; hayvanlar asla Alah’a karşı asi olmazlar. İsyankar değillerdir, emrolundukları üzere hareket ederler, efendilerine iteatkardırlar.

Eğer Cenâb-ı Allah, hayvanlara kendisine ibadet etme emrini verseydi, istisnasız tüm hayvanlar bu emir ve minvâl üzere hareket ederler di.

Onun için, kalbinin temiz olması gereken birileri varsa, onlarda hiç kuşkusuz hayvanlar olması gerekirdi.

Nasıl ki; o mâna da kalb temizliği, hayvanı hayvanlıktan kurtaramadığı gibi, kalb temizliği ile övünen asi insanlarıda Allah’ın azabından kurtaramayacaktır. O halde üzerine hususiyle eğilmemiz gereken mesele, kalbimizin temiz olmaktan ziyade ‘açık’ olması gereğidir. Mâzallah kalbimiz dumûra uğramışsa o na kilit vurulmuşsa vay halimize....

Devam edecek....

M. Fatih

2006