LEYLA’YI FEDA
Tarihe geçtiler altın harflere
Mecnûn Leyla için düştü çöllere
Leylâ’sı yok diye küstü güllere
Leylâ yoksa Mecnûn olmaz diyordu
Mecnûn ki Leylâ’sız edemiyordu
Tek aşk’ı Leylâ’da zannediyordu
Aşkın âlâsını bilemiyordu
Mecnûn caydı candan Leylâ uğruna
Mecnûn harap oldu sevda uğruna
Leylâ Leylâ derken buldu Mevlâyı
Mecnûn, mecnun oldu Mevla uğruna
Terki yâr eyledi Hüdâ uğruna
Terk eyledi diyâr Rabbi uğruna
Leylâ’da kor olan Mevlâ’da yandı
Mecnûn yandı yandı Allah uğruna
Tatmadan o tadı bilmezsin ânı
Bilseydin o tadı verirdin cânı
Ederdin binlerce Leylâ’yı feda
Arardın her daim aşk’ta Mevlânı
M.Fatih
15.03.2005